Minister Carola Schouten voor Armoedebeleid wil de terugkeer van de schooltandarts om zo kinderen uit arme gezinnen weer toegang tot deze vorm van zorg te geven. Dat zegt ze op 13 juli in een interview met het AD. Hoewel mondzorg tot 18 jaar gratis is, gaat een op de vijf kinderen nooit naar de tandarts.
“Er zijn mensen die niet meer naar de tandarts gaan, omdat ze het niet kunnen betalen. Die zijn niet bang voor de tandarts maar voor de rekening van de tandarts. Hun kinderen gaan vervolgens ook niet naar de tandarts”, aldus de minister tegen de krant.
Het mijden van de tandarts op jonge leeftijd kan volgens Schouten grote gevolgen hebben. Zo lopen ze het risico op latere leeftijd met hogere kosten te worden geconfronteerd. De minister zegt dat een slecht gebit “niet alleen op je gezondheid kan slaan, maar ook tot minder zelfvertrouwen of zelfs tot schaamte kan leiden.”
Ze wijst erop dat vroeger haar hele klas naar de schooltandarts werd gestuurd, waardoor er geen risico op stigmatisering was. “Dus dat kun je veel breder opzetten. Die kinderen zijn immers verzekerd. Hoe je dat vormgeeft, of het met zo’n bus moet of dat de tandarts op school komt, daar kunnen we het over hebben. Maar als dat maakt dat kinderen later niet meer de angst of schaamte hebben voor een slecht gebit, dan is dat het waard.”
Geschiedenis
De eerste schooltandarts bezocht in 1904 een basisschool in Zaandam. Later werd de beruchte bus van de schooltandarts tweemaal per jaar een vertrouwd gezicht op menig schoolplein. In kleine groepjes werden de leerlingen naar de ‘bekkenbeul’ gestuurd. Die bijnaam kreeg de schooltandarts al snel, omdat hij vaak zonder verdoving in de gaatjes boorde en kiezen trok en daarbij vaak ruw en hardhandig te werk ging. Hoewel die behandeling geen fijne herinneringen opleverde, motiveerde de angst voor gaatjes kinderen vaak wel om beter hun tanden te poetsen. Tegenwoordig is de schooltandarts grotendeels verdwenen. Uitbreidingen in het zorgstelsel hebben ertoe geleid dat kinderen tot 18 jaar voor de meeste behandelingen gratis naar de tandarts kunnen, waardoor ouders meestal zelf een afspraak maken. In achterstandswijken in grote steden waar dat nog niet gebeurt, komt nog wel af en toe een schooltandarts om toezicht te houden op het poetsgedrag van de kleintjes. En gelukkig voor hen heeft de moderne schooltandarts tegenwoordig wél verdovingen bij zich.